Tag: heritage

Music and dance are an integral part of Moroccan life. During a trip to Morocco, you can meet bands of dancers and musicians parading through the streets, or you can stay up late at night enjoying the sound of percussion from a Moroccan wedding. Although music as well as dancing in Morocco can be described as local Berber or classical Arabic, you will also see and hear African, European and Jewish influences on these traditional art forms. Whatever the origin, dance in Morocco has a long, historical heritage.
Ghiaytas
Ghiaytas is a traditional dance performed in preparation for war by the Haha Berber tribes in the Atlantas Mountains . This dance is a show of courage for the young people who go to battle.It is not clear whether they are dancing to work up courage to face the enemy, or whether they are celebrating a victory. They do not sing, but shout following the rhythm of a reed flute and percussion.Their rifles, like toys, are balanced on the head, spun at arms length, and they pretend to shoot with them at invisible enemies.Forming a circle and turning to the rhythm of a noisy orchestra, they aim their weapons at the ground, at a signal from their leader, fire off blank charges Today, the ghiaytas is kept alive as a cultural tradition.

Ouais
Under the sounds of a very ancient music, which by listening to it you can easily perceive touches of the Middle East, this dance looks like ballet, ouais is a graceful, fluid dance that is often danced at weddings by women.The orchestra comprises a one-stringed fiddle, or “rbab soussi”, and a certain number of “guembris” which are small mandolins with three strings sometimes made with a turtle shell. The rhythm is provided by a beater who strikes a piece of cast iron lying on the ground. The dancers add to the music with small copper cymbals attached to their fingers. All the dancers wear city dress: a colored kaftan, a muslin dfina, an embroidered silk belt, a cord decorated with spangles woven around the head. The dance is graceful and comprises several steps. Couples alternate with the step to make a delicate spectacle.

Ahidous
A dance of the Middle Atlas Berbers, the ahidou is performed by both men and women. Dancers form a large circle with the men and women standing alternately shoulder to shoulder and their songs are lyrical and poetic.In addition to their matching blue cloaks with white stripes, the women are adorned with jewelry made of yellow amber beads and skillfully engraved silver. Men wear sleeveless hooded gowns known as “burnooses” and have turbans tied around their heads. Some of the band members play the tambourine, while others rock by clapping their hands to the beat of the music.

Houara
The houara dance from Inezgane in the Agadir region is also a mixed folk dance, but with only one man and one woman. The men begin the dance to a sprightly rhythm.One or two virtuosi leave the circle to execute solo dance. When the rhythm reaches its peak the woman rushes to the center of the circle. The dancers then swirl in a dance full of intensity. That’s why this dance requires unusual physical strength to maintain rhythm and intricate steps. The dance is undoubtedly one of the most spectacular in Moroccan folklore and arouses the enthusiasm of the audience. The houara is traditionally considered a spiritual folk dance of the Berber tribes.

Taskiwin
Taskiwin dance is recognized by UNESCO as one of the nine Intangible Cultural Heritage in Morocco. Taskiwin is a martial dance in the western part of the High Atlas Mountains. The name of the dance comes from the ornately decorated horn that each dancer carries with them while dancing – the Tiskt. The dancers are accompanied by the rhythms of flutes and tambourines shaking their shoulders. Historically, this dance has helped as a means of socialization among young people. It remains a dance that is transmitted from generation to generation and today is danced only by a limited number of mountain towns and villages. It is in serious danger of extinction. Young people from these areas, mainly due to globalization, have begun to avoid traditions and prefer modern forms of entertainment. Just over the past decade, where one used to find this dance, it has ceased to exists. In the few remaining communities where it remains, dancers are having difficulty finding people in the younger generations to pass their knowledge. In relation, the craftsmanship in relation to making the flutes and tambourines to make the music for this dance is also disappearing.

Morocco hosts dozens of other types of dance, such as shikat (Arabic belly dance), guedra (a Tuareg female dance), awash (a dance from the High Atlas valleys in the Ouarzazate region), and gnaoua (an extremely acrobatic dance). dance with roots from the Sahara).

ΟΙ Παραδοσιακοί χοροί του Μαρόκου

Η μουσική και ο χορός αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της μαροκινής ζωής. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Μαρόκο, μπορείτε να συναντήσετε μπάντες χορευτών και μουσικών να παρελαύνουν στους δρόμους, ή μπορεί μείνετε ξύπνιοι ως αργά το βράδυ απολαυάνοντας τον ήχο των κρουστών από ένα μαροκινό γάμο. Αν και η μουσική όπως και οι χοροί στο Μαρόκο μπορούν να χαρακτηριστούν ως τοπικοί Βερβέρικοι ή κλασικοί Άραβικοι , θα δείτε και θα ακούσετε επίσης αφρικανικές, ευρωπαϊκές και εβραϊκές επιρροές σε αυτές τις παραδοσιακές μορφές τέχνης. Όποια και αν είναι η προέλευση, ο χορός στο Μαρόκο έχει μια μακρά, ιστορική κληρονομιά.

Ghiaytas

Η Ghiaytas είναι ένας παραδοσιακός χορός που χορευόταν για την προετοιμασία του πολέμου από τις φυλές των Haha Berber στα Όρη του Άτλαντα. Αυτός ο χορός είναι μια επίδειξη θάρρους για τους νέους που πηγαίνουν στη μάχη. Δεν είναι σαφές εάν χορεύουν επιδεικνύοντας θάρρος για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό, ή εάν γιορτάζουν μια νίκη. Δεν τραγουδούν, αλλά φωνάζουν ακολουθώντας το ρυθμό ενός φλάουτου από καλάμι και των κρουστών . Κρατώντας τα τουφέκια τους στο κεφάλι με τα χέρια τους τα περιστρέφουν με φιγούρες προσποιούμενοι ότι πυροβολούν αόρατους εχθρούς. Σχηματίζοντας έναν κύκλο χορεύοντας στο ρυθμό μιας θορυβώδους ορχήστρας, και με ένα σύνθημα από τον αρχηγό τους γυρίζουν τα όπλα τους στοχεύοντας στο έδαφος . Σήμερα, το ghiaytas διατηρείται ζωντανό ως πολιτιστική παράδοση.

Ouais

Υπό τους ήχους μιας πολύ αρχαίας μουσικής, που ακούγοντας την μπορείτε εύκολα να αντιληφθείτε πινελιές της Μέσης Ανατολής, αυτός ο χορός μοιάζει με μπαλέτο , το ouais είναι ένας χαριτωμένος, ρευστός χορός που χορεύεται συχνά σε γάμους από γυναίκες . Η ορχήστρα αποτελείται από ένα μονόχορδο βιολί, το “rbab soussi”, και έναν ορισμένο αριθμό “guembris” που είναι μικρά μαντολίνα με τρεις χορδές, που μερικές φορές είναι φτιαγμένα από κέλυφος χελώνας. Τον ρυθμό κρατάει ένας beater που χτυπά ένα κομμάτι από χυτοσίδηρο ακουμπισμένο στο έδαφος. Οι χορεύτριες συμμετέχουν στη μουσική κρατώντας μικρά χάλκινα κύμβαλα στα δάχτυλά τους φορούν ένα χρωματιστό “καφτάνι”, από μουσελίνα το “dfina”, μια κεντημένη μεταξωτή ζώνη, και ένα κορδόνι διακοσμημένο με πούλιες που πλέκουν γύρω από το κεφάλι τους .

Ahidous

Ένας χορός των Βέρβερων του Μεσαίου Ατλαντα , το ahidous χορεύεται τόσο από άνδρες όσο και από γυναίκες. Όλοι οι χορευτές στέκονται σε κύκλο και τα τραγούδια τους είναι λυρικά και ποιητικά. Εκτός από το πανωφόρι τους με μπλε και λευκές ρίγες, οι γυναίκες είναι στολισμένες με ασημένια κοσμήματα από κίτρινες κεχριμπαρένιες χάντρες . Οι άντρες φορούν αμάνικες κελεμπίες , με κουκούλα γνωστά ως “burnooses” και έχουν δεμένα στο κεφάλι τουρμπάνια . Μερικά από τα μέλη του συγκροτήματος παίζουν ντέφι, ενώ άλλα λικνίζονται χτυπώντας τα χέρια τους στον ρυθμό της μουσικής.

Houara

Ο χορός της houara προέχετε από το Inezgane στην περιοχή του Αγκαντίρ είναι επίσης ένας μικτός λαϊκός χορός , οπού όμως συμμετέχουν άνδρες και μόνο μία γυναίκα. Οι άντρες ξεκινούν το χορό με έναν ζωηρό ρυθμό. Στην συνέχεια ένας ή δύο χορευτές αριστοτεχνικά αφήνουν τον κύκλο για ένα σόλο χορό. Όταν ο ρυθμός φτάσει στο αποκορύφωμά του, η γυναίκα ‘‘εισβάλει’’ προς το κέντρο του κύκλου . Εν συνεχεία οι χορευτές στροβιλίζονται σε ένα χορό γεμάτο ένταση . Γι ‘αυτό τον λόγο ο χορός αυτός απαιτεί ασυνήθιστη φυσική δύναμη για να διατηρηθεί ο ρυθμός και τα περίπλοκα βήματα. Ο χορός είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο θεαματικούς στη μαροκινή λαογραφία και ξυπνά τον ενθουσιασμό του κοινού. Ο houara παραδοσιακά θεωρείται ένας πνευματικός λαϊκός χορός των φυλών των Βέρβερων .

Taskiwin

Ο χορός Taskiwin αναγνωρίζεται από την UNESCO ως ένα από τα εννέα Intangible Cultural Heritage, στο Μαρόκο. Ο Taskiwin είναι ένας πολεμικός χορός της δυτικής περιοχής της οροσειράς του High Atlas. Το όνομα του χορού προέρχεται από το περίτεχνα διακοσμημένο κέρατο που κάθε χορευτής κουβαλάει μαζί τους ενώ χορεύει – το Tiskt. Οι χορευτές συνοδεύονται από τους ρυθμούς των φλάουτων και τα ντέφια κουνώντας τους ώμους τους. Ιστορικά, αυτός ο χορός βοηθούσε ως μέσο κοινωνικοποίησης μεταξύ των νέων. Παραμένει ένας χορός που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά και σήμερα χορεύεται μόνο από ένα περιορισμένο αριθμό ορεινών πόλεων και χωριών. Διατρέχει σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης . Οι νέοι από αυτές τις περιοχές, κυρίως λόγω της παγκοσμιοποίησης, έχουν αρχίσει να αποφεύγουν τις παραδόσεις και προτιμούν τις σύγχρονες μορφές διασκέδασης . Την τελευταία δεκαετία, οποίος έψαξε να βρει αυτόν τον χορό, συνειδητοποίησε ότι έπαψε να υπάρχει. Στις λίγες κοινότητες που απομείνανε κάποιοι παλιοί χορευτές δυσκολεύονται να βρουν ανθρώπους στις νεότερες γενιές για να τον μεταδώσουν . Κατά συνέπεια , και η κατασκευή των χειροποίητων φλάουτων και τα ντέφια που χρησιμεύουν για την μουσική αυτού του χορού επίσης εξαφανίζονται .

Το Μαρόκο φιλοξενεί δεκάδες άλλους τύπους χορών, όπως shikat (αραβικός χορός της κοιλιάς), guedra (ένας γυναικείος χορός της φυλής των Tuareg ), awash (ένας χορός από τις κοιλάδες του High Atlas στην περιοχή Ouarzazate. ) και ο gnaoua (ένας εξαιρετικά ακροβατικός χορός με ρίζες από τη Σαχάρα).