Chefchaouen ..... σαν ένας πίνακας του Monet Every day you will spend in Chefchaouen, the Blue City of Morocco, you will feel like you live in one of the paintings of Monet. Around you will find buildings painted in white and thousands of shades of blue from pastels to bright indigos. You will always remember the first day you got there. Walking to the hill where the Spanish mosque is, through a maze of streets, you will enjoy the view of the picturesque small town. There, you will see a landscape in front of you in shades of orange, purple and blue that constantly change with the light of the morning sun that passes through the clouds and reflects on the surrounding peaks of the Rif mountains . Κάθε μέρα που θα περνάτε στην Chefchaouen, την Μπλε πόλη του Μαρόκου, θα νιώσετε σαν να ζείτε σε έναν από τους πίνακες του Monet. Γύρω σας θα βρείτε κτίρια βαμμένα σε λευκό και χιλιάδες αποχρώσεις του μπλε από τα παστέλ έως τα έντονα indigos. Θα θυμάστε πάντα την πρώτη ημέρα που φτάσατε εκεί. Περπατώντας προς τον λόφο όπου υπάρχει το ισπανικό τζαμί, μέσα από ένα λαβύρινθο δρόμων, θα απολαύσετε την θέα στη γραφική μικρή πόλη. Εκεί, θα δείτε να απλώνεται μπροστά σας ένα τοπίο σε αποχρώσεις του πορτοκαλί, του μωβ και του μπλε που αλλάζουν συνεχώς με το φως του πρωινού ήλιου που περνά μέσα από τα σύννεφα ουρανούς και αντανακλά πάνω στις γύρω βουνοκορφές του Ριφ. But why this obsession with Blue ???On the first day, a question will concern you: But why is this city painted blue ??? This tradition in Chefchaouen has different versions. Before it turned blue, Chefchaouen served as a base to repel Portuguese invasions. It was first founded by a descendant of Muhammad, Mulay Ali Ben
Chefchaouen ….. σαν ένας πίνακας του Monet
Every day you will spend in Chefchaouen, the Blue City of Morocco, you will feel like you live in one of the paintings of Monet. Around you will find buildings painted in white and thousands of shades of blue from pastels to bright indigos. You will always remember the first day you got there. Walking to the hill where the Spanish mosque is, through a maze of streets, you will enjoy the view of the picturesque small town. There, you will see a landscape in front of you in shades of orange, purple and blue that constantly change with the light of the morning sun that passes through the clouds and reflects on the surrounding peaks of the Rif mountains .
Κάθε μέρα που θα περνάτε στην Chefchaouen, την Μπλε πόλη του Μαρόκου, θα νιώσετε σαν να ζείτε σε έναν από τους πίνακες του Monet. Γύρω σας θα βρείτε κτίρια βαμμένα σε λευκό και χιλιάδες αποχρώσεις του μπλε από τα παστέλ έως τα έντονα indigos. Θα θυμάστε πάντα την πρώτη ημέρα που φτάσατε εκεί. Περπατώντας προς τον λόφο όπου υπάρχει το ισπανικό τζαμί, μέσα από ένα λαβύρινθο δρόμων, θα απολαύσετε την θέα στη γραφική μικρή πόλη. Εκεί, θα δείτε να απλώνεται μπροστά σας ένα τοπίο σε αποχρώσεις του πορτοκαλί, του μωβ και του μπλε που αλλάζουν συνεχώς με το φως του πρωινού ήλιου που περνά μέσα από τα σύννεφα ουρανούς και αντανακλά πάνω στις γύρω βουνοκορφές του Ριφ.
But why this obsession with Blue ???On the first day, a question will concern you: But why is this city painted blue ??? This tradition in Chefchaouen has different versions. Before it turned blue, Chefchaouen served as a base to repel Portuguese invasions. It was first founded by a descendant of Muhammad, Mulay Ali Ben Rachid, in 1471.
Μα γιατί αυτή η εμμονή στο Μπλε???Την πρώτη μέρα, μια ερώτηση θα σας απασχολήσει: Μα γιατί αυτή η πόλη είναι βαμμένη μπλε??? Αυτή η παράδοση της Chefchaouen έχει διαφορετικές εκδοχές . Πριν γίνει μπλε, η Chefchaouen χρησίμευσε ως βάση για να αποκρούσει τις πορτογαλικές εισβολές. Ιδρύθηκε για πρώτη φορά από έναν απόγονο του Μωάμεθ, Mulay Ali Ben Rachid, το 1471. Λοιπόν, πώς και γιατί αυτή η πόλη οχυρό έγινε μπλε;
So how and why did this fortified city turn blue?It began during the Spanish Reconquista in 1492, with the expulsion of the Jewish community from Spain. Many of these refugees settled in Chefchaouen where they established their own living communities, such as that of the well-known district of Andaluz . The new immigrants were the Sephardi Jews who always painted their houses blue. They did this because they traditionally associate the color blue with the sky and their contact with the Divine. Some support a more realistic version that is that the color blue repels mosquitoes and flies. This particular Sephardi tradition is also found in other parts of the world. An example is the city of Safed in Israel.
Λοιπόν, πώς και γιατί αυτή η πόλη οχυρό έγινε μπλε; Ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της ισπανικής Reconquista το 1492, με την απομάκρυνση της εβραϊκής κοινότητας από την Ισπανία. Πολλοί από αυτούς τους πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην Chefchaouen όπου ίδρυσαν τις δικές τους ζωντανές κοινότητες, όπως εκείνη της συνοικίας Andaluz που είναι πολύ γνωστή . Οι νέοι μετανάστες ήταν Εβραίοι Sephardi που πάντα ζωγράφισαν τα κτίρια τους μπλε. Αυτό το έκαναν επειδή παραδοσιακά συσχετίζουν το μπλε χρώμα με τον ουρανό και την επαφή τους με το Θείο.. Μερικοί υποστηρίζουν μια πιο ρεαλιστική εκδοχή ότι δηλαδή το μπλε χρώμα απωθεί τα κουνούπια και τις μύγες. Αυτή η ιδιαίτερη παράδοση των Sephardi βρίσκεται επίσης και σε άλλα μέρη του κόσμου. Ένα παράδειγμα είναι η πόλη Safed του Ισραήλ.
Music and dance are an integral part of Moroccan life. During a trip to Morocco, you can meet bands of dancers and musicians parading through the streets, or you can stay up late at night enjoying the sound of percussion from a Moroccan wedding. Although music as well as dancing in Morocco can be described as local Berber or classical Arabic, you will also see and hear African, European and Jewish influences on these traditional art forms. Whatever the origin, dance in Morocco has a long, historical heritage.GhiaytasGhiaytas is a traditional dance performed in preparation for war by the Haha Berber tribes in the Atlantas Mountains . This dance is a show of courage for the young people who go to battle.It is not clear whether they are dancing to work up courage to face the enemy, or whether they are celebrating a victory. They do not sing, but shout following the rhythm of a reed flute and percussion.Their rifles, like toys, are balanced on the head, spun at arms length, and they pretend to shoot with them at invisible enemies.Forming a circle and turning to the rhythm of a noisy orchestra, they aim their weapons at the ground, at a signal from their leader, fire off blank charges Today, the ghiaytas is kept alive as a cultural tradition. OuaisUnder the sounds of a very ancient music, which by listening to it you can easily perceive touches of the Middle East, this dance looks like ballet, ouais is a graceful, fluid dance that is often danced at weddings by women.The orchestra comprises a one-stringed fiddle, or "rbab soussi", and a certain number of "guembris" which are small mandolins with three strings sometimes made with a turtle shell. The rhythm is provided by a beater who strikes a piece of cast
Music and dance are an integral part of Moroccan life. During a trip to Morocco, you can meet bands of dancers and musicians parading through the streets, or you can stay up late at night enjoying the sound of percussion from a Moroccan wedding. Although music as well as dancing in Morocco can be described as local Berber or classical Arabic, you will also see and hear African, European and Jewish influences on these traditional art forms. Whatever the origin, dance in Morocco has a long, historical heritage. Ghiaytas Ghiaytas is a traditional dance performed in preparation for war by the Haha Berber tribes in the Atlantas Mountains . This dance is a show of courage for the young people who go to battle.It is not clear whether they are dancing to work up courage to face the enemy, or whether they are celebrating a victory. They do not sing, but shout following the rhythm of a reed flute and percussion.Their rifles, like toys, are balanced on the head, spun at arms length, and they pretend to shoot with them at invisible enemies.Forming a circle and turning to the rhythm of a noisy orchestra, they aim their weapons at the ground, at a signal from their leader, fire off blank charges Today, the ghiaytas is kept alive as a cultural tradition.
Ouais Under the sounds of a very ancient music, which by listening to it you can easily perceive touches of the Middle East, this dance looks like ballet, ouais is a graceful, fluid dance that is often danced at weddings by women.The orchestra comprises a one-stringed fiddle, or “rbab soussi”, and a certain number of “guembris” which are small mandolins with three strings sometimes made with a turtle shell. The rhythm is provided by a beater who strikes a piece of cast iron lying on the ground. The dancers add to the music with small copper cymbals attached to their fingers. All the dancers wear city dress: a colored kaftan, a muslin dfina, an embroidered silk belt, a cord decorated with spangles woven around the head. The dance is graceful and comprises several steps. Couples alternate with the step to make a delicate spectacle.
Ahidous A dance of the Middle Atlas Berbers, the ahidou is performed by both men and women. Dancers form a large circle with the men and women standing alternately shoulder to shoulder and their songs are lyrical and poetic.In addition to their matching blue cloaks with white stripes, the women are adorned with jewelry made of yellow amber beads and skillfully engraved silver. Men wear sleeveless hooded gowns known as “burnooses” and have turbans tied around their heads. Some of the band members play the tambourine, while others rock by clapping their hands to the beat of the music.
Houara The houara dance from Inezgane in the Agadir region is also a mixed folk dance, but with only one man and one woman. The men begin the dance to a sprightly rhythm.One or two virtuosi leave the circle to execute solo dance. When the rhythm reaches its peak the woman rushes to the center of the circle. The dancers then swirl in a dance full of intensity. That’s why this dance requires unusual physical strength to maintain rhythm and intricate steps. The dance is undoubtedly one of the most spectacular in Moroccan folklore and arouses the enthusiasm of the audience. The houara is traditionally considered a spiritual folk dance of the Berber tribes.
Taskiwin Taskiwin dance is recognized by UNESCO as one of the nine Intangible Cultural Heritage in Morocco. Taskiwin is a martial dance in the western part of the High Atlas Mountains. The name of the dance comes from the ornately decorated horn that each dancer carries with them while dancing – the Tiskt. The dancers are accompanied by the rhythms of flutes and tambourines shaking their shoulders. Historically, this dance has helped as a means of socialization among young people. It remains a dance that is transmitted from generation to generation and today is danced only by a limited number of mountain towns and villages. It is in serious danger of extinction. Young people from these areas, mainly due to globalization, have begun to avoid traditions and prefer modern forms of entertainment. Just over the past decade, where one used to find this dance, it has ceased to exists. In the few remaining communities where it remains, dancers are having difficulty finding people in the younger generations to pass their knowledge. In relation, the craftsmanship in relation to making the flutes and tambourines to make the music for this dance is also disappearing.
Morocco hosts dozens of other types of dance, such as shikat (Arabic belly dance), guedra (a Tuareg female dance), awash (a dance from the High Atlas valleys in the Ouarzazate region), and gnaoua (an extremely acrobatic dance). dance with roots from the Sahara).
ΟΙ Παραδοσιακοί χοροί του Μαρόκου
Η μουσική και ο χορός αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της μαροκινής ζωής. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Μαρόκο, μπορείτε να συναντήσετε μπάντες χορευτών και μουσικών να παρελαύνουν στους δρόμους, ή μπορεί μείνετε ξύπνιοι ως αργά το βράδυ απολαυάνοντας τον ήχο των κρουστών από ένα μαροκινό γάμο. Αν και η μουσική όπως και οι χοροί στο Μαρόκο μπορούν να χαρακτηριστούν ως τοπικοί Βερβέρικοι ή κλασικοί Άραβικοι , θα δείτε και θα ακούσετε επίσης αφρικανικές, ευρωπαϊκές και εβραϊκές επιρροές σε αυτές τις παραδοσιακές μορφές τέχνης. Όποια και αν είναι η προέλευση, ο χορός στο Μαρόκο έχει μια μακρά, ιστορική κληρονομιά.
Ghiaytas
Η Ghiaytas είναι ένας παραδοσιακός χορός που χορευόταν για την προετοιμασία του πολέμου από τις φυλές των Haha Berber στα Όρη του Άτλαντα. Αυτός ο χορός είναι μια επίδειξη θάρρους για τους νέους που πηγαίνουν στη μάχη. Δεν είναι σαφές εάν χορεύουν επιδεικνύοντας θάρρος για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό, ή εάν γιορτάζουν μια νίκη. Δεν τραγουδούν, αλλά φωνάζουν ακολουθώντας το ρυθμό ενός φλάουτου από καλάμι και των κρουστών . Κρατώντας τα τουφέκια τους στο κεφάλι με τα χέρια τους τα περιστρέφουν με φιγούρες προσποιούμενοι ότι πυροβολούν αόρατους εχθρούς. Σχηματίζοντας έναν κύκλο χορεύοντας στο ρυθμό μιας θορυβώδους ορχήστρας, και με ένα σύνθημα από τον αρχηγό τους γυρίζουν τα όπλα τους στοχεύοντας στο έδαφος . Σήμερα, το ghiaytas διατηρείται ζωντανό ως πολιτιστική παράδοση.
Ouais
Υπό τους ήχους μιας πολύ αρχαίας μουσικής, που ακούγοντας την μπορείτε εύκολα να αντιληφθείτε πινελιές της Μέσης Ανατολής, αυτός ο χορός μοιάζει με μπαλέτο , το ouais είναι ένας χαριτωμένος, ρευστός χορός που χορεύεται συχνά σε γάμους από γυναίκες . Η ορχήστρα αποτελείται από ένα μονόχορδο βιολί, το “rbab soussi”, και έναν ορισμένο αριθμό “guembris” που είναι μικρά μαντολίνα με τρεις χορδές, που μερικές φορές είναι φτιαγμένα από κέλυφος χελώνας. Τον ρυθμό κρατάει ένας beater που χτυπά ένα κομμάτι από χυτοσίδηρο ακουμπισμένο στο έδαφος. Οι χορεύτριες συμμετέχουν στη μουσική κρατώντας μικρά χάλκινα κύμβαλα στα δάχτυλά τους φορούν ένα χρωματιστό “καφτάνι”, από μουσελίνα το “dfina”, μια κεντημένη μεταξωτή ζώνη, και ένα κορδόνι διακοσμημένο με πούλιες που πλέκουν γύρω από το κεφάλι τους .
Ahidous
Ένας χορός των Βέρβερων του Μεσαίου Ατλαντα , το ahidous χορεύεται τόσο από άνδρες όσο και από γυναίκες. Όλοι οι χορευτές στέκονται σε κύκλο και τα τραγούδια τους είναι λυρικά και ποιητικά. Εκτός από το πανωφόρι τους με μπλε και λευκές ρίγες, οι γυναίκες είναι στολισμένες με ασημένια κοσμήματα από κίτρινες κεχριμπαρένιες χάντρες . Οι άντρες φορούν αμάνικες κελεμπίες , με κουκούλα γνωστά ως “burnooses” και έχουν δεμένα στο κεφάλι τουρμπάνια . Μερικά από τα μέλη του συγκροτήματος παίζουν ντέφι, ενώ άλλα λικνίζονται χτυπώντας τα χέρια τους στον ρυθμό της μουσικής.
Houara
Ο χορός της houara προέχετε από το Inezgane στην περιοχή του Αγκαντίρ είναι επίσης ένας μικτός λαϊκός χορός , οπού όμως συμμετέχουν άνδρες και μόνο μία γυναίκα. Οι άντρες ξεκινούν το χορό με έναν ζωηρό ρυθμό. Στην συνέχεια ένας ή δύο χορευτές αριστοτεχνικά αφήνουν τον κύκλο για ένα σόλο χορό. Όταν ο ρυθμός φτάσει στο αποκορύφωμά του, η γυναίκα ‘‘εισβάλει’’ προς το κέντρο του κύκλου . Εν συνεχεία οι χορευτές στροβιλίζονται σε ένα χορό γεμάτο ένταση . Γι ‘αυτό τον λόγο ο χορός αυτός απαιτεί ασυνήθιστη φυσική δύναμη για να διατηρηθεί ο ρυθμός και τα περίπλοκα βήματα. Ο χορός είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο θεαματικούς στη μαροκινή λαογραφία και ξυπνά τον ενθουσιασμό του κοινού. Ο houara παραδοσιακά θεωρείται ένας πνευματικός λαϊκός χορός των φυλών των Βέρβερων .
Taskiwin
Ο χορός Taskiwin αναγνωρίζεται από την UNESCO ως ένα από τα εννέα Intangible Cultural Heritage, στο Μαρόκο. Ο Taskiwin είναι ένας πολεμικός χορός της δυτικής περιοχής της οροσειράς του High Atlas. Το όνομα του χορού προέρχεται από το περίτεχνα διακοσμημένο κέρατο που κάθε χορευτής κουβαλάει μαζί τους ενώ χορεύει – το Tiskt. Οι χορευτές συνοδεύονται από τους ρυθμούς των φλάουτων και τα ντέφια κουνώντας τους ώμους τους. Ιστορικά, αυτός ο χορός βοηθούσε ως μέσο κοινωνικοποίησης μεταξύ των νέων. Παραμένει ένας χορός που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά και σήμερα χορεύεται μόνο από ένα περιορισμένο αριθμό ορεινών πόλεων και χωριών. Διατρέχει σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης . Οι νέοι από αυτές τις περιοχές, κυρίως λόγω της παγκοσμιοποίησης, έχουν αρχίσει να αποφεύγουν τις παραδόσεις και προτιμούν τις σύγχρονες μορφές διασκέδασης . Την τελευταία δεκαετία, οποίος έψαξε να βρει αυτόν τον χορό, συνειδητοποίησε ότι έπαψε να υπάρχει. Στις λίγες κοινότητες που απομείνανε κάποιοι παλιοί χορευτές δυσκολεύονται να βρουν ανθρώπους στις νεότερες γενιές για να τον μεταδώσουν . Κατά συνέπεια , και η κατασκευή των χειροποίητων φλάουτων και τα ντέφια που χρησιμεύουν για την μουσική αυτού του χορού επίσης εξαφανίζονται .
Το Μαρόκο φιλοξενεί δεκάδες άλλους τύπους χορών, όπως shikat (αραβικός χορός της κοιλιάς), guedra (ένας γυναικείος χορός της φυλής των Tuareg ), awash (ένας χορός από τις κοιλάδες του High Atlas στην περιοχή Ouarzazate. ) και ο gnaoua (ένας εξαιρετικά ακροβατικός χορός με ρίζες από τη Σαχάρα).
Marrakesh For those who looking to escape from the usual European Christmas style, and replace the turkey with a tagine , well ,then your compass shows ''destination Morocco'' for an unforgettable festive trip. A short direct flight from most European countries will bring you here, where temperatures reach 20 degrees . Doubtless , Morocco is an easy getaway from the cloudy skies of the north, the wet roads and the inevitable frenzy of consumerism in European cities during Christmas time .And if you have some last Christmas shopping to do ...no problem !!! Spend your afternoon in a wonderful wandering in the labyrinth of Marrakesh's souks and discover all kinds of treasures by buying wonderful gifts for your loved ones, such as Moroccan Babouche slippers embroidered with beads, ornate glass lanterns, beautiful kaftars , multicolored handmade ceramics and straw or leather bags. Spend your festive evenings idyllic, enjoying a wonderful dinner with a bubbling tagine and crispy pastillas on a rooftop terrace of a Riad or restaurant under a deep blue starry sky. chill in Ourika valley For Christmas day what would you say about an escape to the beautiful Atlas mountains ??? Just a two-hour drive from Marrakesh, you can enjoy a few nights in one of the luxurious Kasbahs in the Ourika Valley and indulge the tranquility the peace and the silence of these remote Moroccan mountain hideouts. Temperatures drop here as you climb higher in the mountains, but we can plan some alternatives proposals for you to spend your time after the Christmas party, such as a huddle around a fire listening to some locals playing music with a hot glass of mint tea. (or maybe something a little bit stronger). We can also organize a getaway in the nature by taking a walk, as the mountains
Marrakesh
For those who looking to escape from the usual European Christmas style, and replace the turkey with a tagine , well ,then your compass shows ”destination Morocco” for an unforgettable festive trip. A short direct flight from most European countries will bring you here, where temperatures reach 20 degrees . Doubtless , Morocco is an easy getaway from the cloudy skies of the north, the wet roads and the inevitable frenzy of consumerism in European cities during Christmas time .And if you have some last Christmas shopping to do …no problem !!! Spend your afternoon in a wonderful wandering in the labyrinth of Marrakesh’s souks and discover all kinds of treasures by buying wonderful gifts for your loved ones, such as Moroccan Babouche slippers embroidered with beads, ornate glass lanterns, beautiful kaftars , multicolored handmade ceramics and straw or leather bags. Spend your festive evenings idyllic, enjoying a wonderful dinner with a bubbling tagine and crispy pastillas on a rooftop terrace of a Riad or restaurant under a deep blue starry sky.
chill in Ourika valley
For Christmas day what would you say about an escape to the beautiful Atlas mountains ??? Just a two-hour drive from Marrakesh, you can enjoy a few nights in one of the luxurious Kasbahs in the Ourika Valley and indulge the tranquility the peace and the silence of these remote Moroccan mountain hideouts. Temperatures drop here as you climb higher in the mountains, but we can plan some alternatives proposals for you to spend your time after the Christmas party, such as a huddle around a fire listening to some locals playing music with a hot glass of mint tea. (or maybe something a little bit stronger). We can also organize a getaway in the nature by taking a walk, as the mountains in the area offer some beautiful hiking trails through pine and cedar forests, under a clear, cloudless sky.For those who still really want to get away from all above , perhaps a more remote destination will be the best choice , which will give you the opportunity to live a private luxury camp experience in the moroccan desert. This destination is located in the dunes of the desert of southern Morocco under a clear, starry sky. Whether you are traveling as a couple, family or with friends, you will enjoy an unique stay in a luxury camp that will include meals, fun and many surprises !!!!
Atlas mountainsnight in the desert under the stars luxury camp moroccan desert Desert luxury camp
Ναί! Χάρισέ μου αυτό το Πνεύμα των Χριστουγεννων !
Για όσους θέλουν να δραπετεύσουν από τα συνηθισμένα ευρωπαϊκού στυλ Χριστούγεννα, και να αντικαταστήσουν την γαλοπούλα με ένα ταντζιν τότε η πυξίδα σας δείχνει προορισμό το Μαρόκο για ένα αξέχαστο εορταστικό ταξίδι. Μια σύντομη απευθείας πτήση από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες θα σας φέρει εδω όπου οι θερμοκρασίες φτάνουν τους 20 βαθμούς κελσίου.Το Μαρόκο τελικά είναι μια εύκολη απόδραση από τους συννεφιασμένους ουρανούς του βορά , τους υγρούς δρόμους και τη αναπόφευκτη φρενίτιδα του καταναλωτισμού των ευρωπαϊκών πόλεων κατά την περίοδο των Χριστουγέννων Και αν έχετε κάποια τελευταία χριστουγεννιάτικα ψώνια για να κάνετε κανένα πρόβλημα!!! περάστε το απόγευμά σας σε μια υπέροχη περιπλάνηση στο λαβύρινθο των παζαριών του Μαρακές και ανακαλύψετε κάθε είδους θησαυρούς αγοράζοντας υπέροχα δώρα για τα αγαπημένα σας πρόσωπα, όπως μαροκινές παντόφλες Babouche κεντημένες με χάντρες ,περίτεχνα γυάλινα φανάρια, όμορφα καφτάνια, πολύχρωμα χειροποίητα κεραμικά και ψάθινες ή δερμάτινες τσάντες. Περάστε τις εορταστικές βραδιές σας ειδυλλιακά , απολαμβάνοντας ένα υπέροχο δείπνο με ένα ταντζιν μπροστά σας να κοχλάζει και τραγανές παστίλιες σε μια βεράντα στον τελευταίο όροφο κάποιου Ριάντ η εστιατόριου κάτω από ένα βαθύ μπλε γεμάτο αστέρια ουρανό .
camel treck Sahara desertourika valley
Για την μέρα των Χριστουγέννων τι θα λεγάτε για μια απόδραση στα όμορφα βουνά του Άτλαντα??? μόλις δύο ώρες με το αυτοκίνητο από την κίνηση του Μαρακές , απολαύστεμερικές νύχτες σε ένα από τα πολυτελή Kasbahs της κοιλάδας Ourika και αφεθείτε στην ηρεμία και τη μοναξιά αυτών των απομακρυσμένων ορεινών κρησφύγετων του Μαρόκου. Εδώ οι θερμοκρασίες πέφτουν καθώς ανεβαίνετε ψηλότερα στα βουνά, αλλά μπορούμε να σχεδιάσουμε για σας κάποιες εναλλακτικές προτάσεις για να περάσετε ευχάριστα τον χρόνο σας μετά το χριστουγεννιάτικο γλέντι , όπως μια μάζωξη γύρω από μια φωτιά ακούγοντας κάποιους ντόπιους να παίζουν μουσική με ένα ζεστό ποτήρι τσάι μέντας (ή ίσως κάτι λίγο πιο δυνατό). Επίσης μπορούμε να οργανώσουμε μια απόδραση στην φύση κάνοντας μια βόλτα ,καθώς τα βουνά στην περιοχή προσφέρουν μερικές όμορφες διαδρομές πεζοπορίας μέσα από δάση πεύκων και κέδρων , κάτω από έναν καθαρό, χωρίς σύννεφα ουρανό.Για όσους πάλι θέλουν πραγματικά να ξεφύγουν απ’ όλα τα προηγούμενα , ίσως ένας πιο απομακρυσμένος προορισμός ,που θα σας δώσει την ευκαιρία να ζήσετε μια ιδιωτική πολυτελή εμπειρία κατασκηνώνοντας στην έρημο είναι μια καλή επιλογή. Αυτός ο προορισμός βρίσκεται στους αμμόλοφους της ερήμου του Νότιου Μαρόκου κάτω από ένα καθαρό, έναστρο ουρανό. Είτε ταξιδεύετε ως ζευγάρι, οικογένεια ή με παρέα φίλων, θα απολαύσετε μια μοναδική διαμονή σε πολυτελές καμπ που θα περιλαμβάνει γεύματα ,διασκέδαση και πολλές εκπλήξεις!!!!
Tetouan At first glance, it seems that the northwestern side of Morocco has everything a traveler might want. On one side are the vast expanses of an almost deserted coastline bathed by both Atlantic and Mediterranean waters, and on the other is the wild and inaccessible Rif Mountains that define the natural boundary between Europe and Africa, this part of the country is home to a number of ancient Medinas within the city walls, some of which remain less touristy and which are sought to be explored. As idyllic as it sounds, in fact this area was often the " ugly duckling" of the country and, especially in the last half of the twentieth century, it was literally ignored by both the king and the state. The reasons for this contemptuous attitude of the authorities were historical and had two aspects - on the one hand the sinful reputation of Tangier for the bad influence of European culture and on the other the two attempts to assassinate King Hassan II (father of today King of Morocco) that were widely believed to have originated largely from the illegal environment of the Rif Mountains. However, all this is now a thing of the past. As a young prince, King Mohammed VI enjoyed many of his summer vacations here, jet skiing and hiking, and after his father died in 1999, he tried to "open the eyes" of the country (and foreign investors) to the obvious attractive charm of northwest coasts, in their natural beauty, and their close proximity to Europe. And this progress is nowhere more visible than it is in Tangier. From its infamous past as a center of international espionage, a haven for marginalized Europeans and dodgy banks, the city has discovered its other face in the last decade, that of
Tetouan
At first glance, it seems that the northwestern side of Morocco has everything a traveler might want. On one side are the vast expanses of an almost deserted coastline bathed by both Atlantic and Mediterranean waters, and on the other is the wild and inaccessible Rif Mountains that define the natural boundary between Europe and Africa, this part of the country is home to a number of ancient Medinas within the city walls, some of which remain less touristy and which are sought to be explored. As idyllic as it sounds, in fact this area was often the ” ugly duckling” of the country and, especially in the last half of the twentieth century, it was literally ignored by both the king and the state. The reasons for this contemptuous attitude of the authorities were historical and had two aspects – on the one hand the sinful reputation of Tangier for the bad influence of European culture and on the other the two attempts to assassinate King Hassan II (father of today King of Morocco) that were widely believed to have originated largely from the illegal environment of the Rif Mountains. However, all this is now a thing of the past. As a young prince, King Mohammed VI enjoyed many of his summer vacations here, jet skiing and hiking, and after his father died in 1999, he tried to “open the eyes” of the country (and foreign investors) to the obvious attractive charm of northwest coasts, in their natural beauty, and their close proximity to Europe. And this progress is nowhere more visible than it is in Tangier. From its infamous past as a center of international espionage, a haven for marginalized Europeans and dodgy banks, the city has discovered its other face in the last decade, that of the vibrant, accessible, modern Mediterranean seaside resort. South of Tangier along the Atlantic coast are the seaside resorts of Asilah and Larache, both of which offer beautiful, endless lacy beaches, and well-preserved whitewashed Medinas. Asilah is a relaxed, low-key city known for its International Art Festival, while Larache is just as attractive, built near the Carthaginian-Roman archeological site of Lixus. its windy beach in the Atlantic and the crowds of birds found here.
LaracheLixusMoulay Bousselham
Ceuta (Spanish) Sebta (Arabic) is a Spanish city very important to the Spanish as it is located on Moroccan mainland . For years, Morocco has been claiming the obvious, that the city should belong to Morocco and has repeatedly pressured the Spanish state to return, but however this has largely fallen on deaf ears.
Ceuta
In the shadow of the Rif Mountains, the city of Tetouan boasts of its Andalusian-Moroccan heritage, its authentic, fascinating Medina, while its nearby beaches are popular with both locals and foreign visitors. South of Tetouan is the mountain town of Chefchaouen – a small and pleasant town with perhaps the most photographed Medina of all the others I mentioned. Northern Morocco has a very strange colonial history, divided into three separate zones. Tetouan was the administrative capital of the Spanish zone while the French zone started from Souk el Arba du Rharb, the edge of rich agricultural plains sprawling southward . From the other hand Tangier experienced International Rule under a group of foreign legations Finally, it is worth noting that although French is the official second language (after Arabic) throughout Morocco, older people in much of the north-western regions speak equally fluent Spanish, which if one visits these areas knows the basics one can prove useful.
TangierTangier
Ταξιδεύοντας στο βόρειο Μαρόκο.
AsilahChefchaouen
Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται ότι η βορειοδυτική πλευρά του Μαρόκου να έχει ό, τι θα μπορούσε να θέλει ένας ταξιδιώτης. Από τη μία πλευρά οι απέραντες εκτάσεις μιας σχεδόν ερημικής ακτογραμμής που βρέχεται τόσο από τα νερά του Ατλαντικού όσο και από τη Μεσόγειο και από την άλλη βρίσκεται η άγρια και δύσβατη οροσειρά των Rif που καθορίζει το φυσικό όριο μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής, αυτό το μέρος της χώρας φιλοξενεί μια σειρά από αρχαίες Μεδίνες μέσα στα τείχη των πόλεων που μερικές από αυτές παραμένουν λιγότερο τουριστικές και που ζητούν να εξερευνηθούν. Όσο ειδυλλιακό και αν ακούγεται, στην πραγματικότητα η περιοχή αυτή ήταν συχνά το «ασχημόπαπο» της χώρας και, ειδικά στο τελευταίο μισό του εικοστού αιώνα, στην κυριολεξία αγνοήθηκε τόσο από τον βασιλιά όσο και από το κράτος. Οι λόγοι για αυτήν την περιφρονητική στάση των αρχών ήταν ιστορικοί και είχαν δυο πτυχές – από την μια η αμαρτωλή φήμη της Ταγγέρης για τη κακή επιρροή που είχε η Ευρωπαϊκή κουλτούρα και από την άλλη οι δύο απόπειρες δολοφονίας του βασιλιά Χασάν Β ‘ ( πατέρας του σημερινού βασιλιά του Μαρόκου ) που πιστεύεται από τους περισσότερους ότι προήλθε σε μεγάλο βαθμό από το παράνομο περιβάλλον των βουνών Rif. Ωστόσο, όλα αυτά τώρα ανήκουν στο παρελθόν. Ως νεαρός πρίγκιπας, ο Βασιλιάς Μωάμεθ VI απολάμβανε πολλές από τις καλοκαιρινές του διακοπές εδώ, κάνοντας τζετ σκι και πεζοπορίες και μετά το θάνατο του πατέρα του το 1999, προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια της χώρας (και των ξένων επενδυτών) στην προφανή ελκυστική γοητεία των βορειοδυτικών ακτών , στη φυσική τους ομορφιά, και το πόσο κοντά αυτές βρισκόταν στην Ευρώπη. Και αυτή η πρόοδος δεν είναι πουθενά πιο ορατή όσο είναι στην Ταγγέρη. Από το κακόφημο παρελθόν της ως κέντρο της διεθνούς κατασκοπείας ,καταφυγίου των περιθωριακών Ευρωπαίων και των υπόπτων τραπεζών , η πόλη ανακάλυψε το άλλο πρόσωπο της την τελευταία δεκαετία , εκείνο του ζωντανού, προσιτού, σύγχρονου παραθαλάσσιου θέρετρου της Μεσογείου. Νότια της Ταγγέρης κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού βρίσκονται τα παραθαλάσσια θέρετρα της Asilah και της Larache, που και τα δύο προσφέρουν υπέροχες, ατελείωτες δαντελωτές παραλίες ,και καλοδιατηρημένες ασβεστωμένες Μεδίνες . Η Asilah είναι μια χαλαρή και χαμηλών τόνων πόλη, γνωστή για το Φεστιβάλ Διεθνών Τεχνών, ενώ η Larache εξίσου ελκυστική κτισμένη κοντά στον Καρχηδονιακό- Ρωμαϊκό αρχαιολογικό χώρο του Lixus.. Εμφανώς ένα πιο διακριτικό μαροκινό θέρετρο είναι το Moulay Bousselham, νότια της Larache, με την ανεμοδαρμένη παραλία του στον Ατλαντικό και τα πλήθη πουλιών που βρίσκονται εδώ . Η Ceuta (ισπανικα ) η Sebta (αραβικα ) είναι μια ισπανική πόλη πολύ σημαντική για τους ισπανούς καθότι βρίσκεται επί μαροκινού εδάφους. Το Μαρόκο εδώ και χρόνια διεκδικεί τα αυτονόητα ,ότι η πόλη δηλαδή θα πρέπει να ανήκει στο Μαρόκο και έχει πιέσει το ισπανικό κράτος επανειλημμένως για την επιστροφή του, ωστόσο αυτό το αίτημα είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω .Στη σκιά των βουνών Rif, βρίσκεται η πόλη Tetouan καμαρώνει για την Ανδαλουσιανή-Μαροκινή κληρονομιά της , την αυθεντική , συναρπαστική Μεδίνα της, ενώ οι κοντινές παραλίες της είναι δημοφιλείς τόσο στους ντόπιους όσο και στους ξένους επισκέπτες. Νότια της Tetouan βρίσκεται η ορεινή πόλη της Chefchaouen – μια μικρή και ευχάριστη πόλη με ίσως την πιο φωτογραφημένη Medina από όλα τα υπόλοιπα που ανέφερα . Το Βόρειο Μαρόκο έχει μια ιδιαίτερα περίεργη αποικιακή ιστορία, χωρισμένη σε τρεις ξεχωριστές ζώνες. Η Tetouan ήταν η διοικητική πρωτεύουσα της ισπανικής ζώνης ενώ η γαλλική ζώνη ξεκινούσε από το Souk el Arba du Rharb, στην άκρη των πλούσιων αγροτικών πεδιάδων που εκτείνονται προς τα νότια. Η Ταγγέρη τώρα βίωσε το διεθνές κράτος δικαίου κάτω από μια σειρά ξένων αντιπροσωπιών .Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι παρόλο που τα γαλλικά είναι η επίσημη δεύτερη γλώσσα (μετά τα αραβικά) σε όλο το Μαρόκο, οι ηλικιωμένοι σε μεγάλο μέρος των βορειοδυτικών περιοχών μιλούν εξίσου άπταιστα ισπανικά , που αν κάποιος που επισκέπτεται αυτές τις περιοχές γνωρίζει τα βασικά μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο.
Is something I struggled with before going in Morocco. What to put in my small suitcase???Keep in mind :Usaly when you go in a country that it's quite hot, normaly you carry with you light summer clothes , but in Morocco you wil find that you will be more confortable when you are more covered up than normally you would be in a hotter climate.Maybe, you will feel quite uncofortable to have to do it, but honestly you it will be better out of respect for the culture, and if you are going into a place of worship or something like that, you would understand having to cover up and abide by their rules if you chose to enter . But what happen on the streets??? You can think ''sorry no, I don't care!! it should be my choice what to wear''. However, you will feel safer and more comfortable to be a bit covered for a number of reasons. If you consider of how the local people are dressed around you, you wouldn't like to draw more attention to yourself showing more skin. You genuinely you will meet a ton of nice helpful people, but there are also a small number of shitheads who are just looking for their next victims, so it's best to try and stay off the radar as much as possible. So, having said of that, what did you actually have to wear? Avoid to show your legs, take with you some very light linen trousers ,also long airy dresses are verry stylish for your instagram captures , as well flowy midi skirts with a t-shirt or a tank top with a scarf on your shoulders , but when you are inside the tourist areas and restaurants, you can feel okay with your shoulders out.
Is something I struggled with before going in Morocco. What to put in my small suitcase??? Keep in mind :Usaly when you go in a country that it’s quite hot, normaly you carry with you light summer clothes , but in Morocco you wil find that you will be more confortable when you are more covered up than normally you would be in a hotter climate. Maybe, you will feel quite uncofortable to have to do it, but honestly you it will be better out of respect for the culture, and if you are going into a place of worship or something like that, you would understand having to cover up and abide by their rules if you chose to enter . But what happen on the streets??? You can think ”sorry no, I don’t care!! it should be my choice what to wear”. However, you will feel safer and more comfortable to be a bit covered for a number of reasons. If you consider of how the local people are dressed around you, you wouldn’t like to draw more attention to yourself showing more skin. You genuinely you will meet a ton of nice helpful people, but there are also a small number of shitheads who are just looking for their next victims, so it’s best to try and stay off the radar as much as possible.
So, having said of that, what did you actually have to wear? Avoid to show your legs, take with you some very light linen trousers ,also long airy dresses are verry stylish for your instagram captures , as well flowy midi skirts with a t-shirt or a tank top with a scarf on your shoulders , but when you are inside the tourist areas and restaurants, you can feel okay with your shoulders out. You can wear shorts when you go for hiking or if you want to do some sport activities as well when you are in the costals areas, because you will going to be with tourists and people who are used to tourists the whole time.
Τι να φοράτε εάν είστε γυναίκα και ταξιδεύετε στο Μαρόκο.
Είναι κάτι που ίσως να σας δυσκολέψει πριν πάτε στο Μαρόκο για πρώτη φορά . Τι θα να βάλετε στη χειραποσκευή σας ; Αρχικά θα πρέπει να λάβετε υπόψη τα εξής : Συνήθως όταν πηγαίνετε σε μια χώρα που είναι αρκετά ζεστή, κανονικά παίρνετε μαζί σας ελαφριά καλοκαιρινά ρούχα, αλλά στο Μαρόκο θα διαπιστώσετε ότι θα νοιώσετε πιο άνετα αν είστε πιο ‘’ντυμένες’’ από ότι συνήθως θα είσαστε πηγαίνοντας σε ένα προορισμό με θερμότερο κλίμα. Ίσως, θα νιώσετε αρκετά άβολα να το κάνετε, αλλά ειλικρινά θα ήταν καλύτερα να το λάβετε σοβαρά υπόψη από σεβασμό στον πολιτισμό και την κουλτούρα της χώρας , εάν δε πηγαίνετε σε έναν τόπο λατρείας ή κάτι τέτοιο, θα καταλάβατε ότι πρέπει να καλύψετε το σώμα σας και να συμμορφωθείτε με τους κανόνες εάν επιλέξετε να εισέλθετε στον χώρο . Τι γίνεται όμως στους δρόμους ;;; Μπορείτε να σκεφτείτε «συγγνώμη όχι, δεν με νοιάζει !! πρέπει να είναι επιλογή μου το τι να φορέσω ». Ωστόσο, θα νιώσετε ασφαλέστερα και πιο άνετα εάν είστε λίγο περισσότερο ντυμένες για διάφορους λόγους. Εάν σκεφτείτε πώς ντύνονται οι ντόπιοι γύρω σας, δεν θα θέλατε να τραβήξετε την προσοχή τους πάνω σας δείχνοντας περισσότερο από ότι θα έπρεπε . Πραγματικά θα συναντήσετε έναν σωρό ωραίων ευγενικών ανθρώπων, αλλά υπάρχει επίσης μια μερίδα ‘’shitheads’’ που αναζητούν τα επόμενα θύματά τους, οπότε είναι καλύτερο να προσπαθήσετε να μείνετε μακριά από τα ραντάρ τους όσο το δυνατόν περισσότερο.
Έχοντας λοιπόν, πει όλα αυτά , τι πρέπει να πάρετε μαζί σας όταν πάτε στο Μαρόκο ; Αρχικά αποφύγετε να δείξετε τα πόδια σας, πάρετε μαζί σας μερικά ελαφριά λινά παντελόνια , καθώς και μακριά αέρινα φορέματα… είναι πολύ κομψά για τις λήψεις σας στο instagram, καθώς και ανάλαφρες midi φούστες με ένα μπλουζάκι ή φανελάκι και μια σάρπα που να καλύπτει τους ώμους σας, αλλά όταν βρίσκεστε σε τουριστικές περιοχές η εστιατόρια, μπορείτε να νοιώσετε πιο άνετα με τους ώμους σας έξω. Μπορείτε να φοράτε σορτς όταν πηγαίνετε για πεζοπορία ή εάν θέλετε να κάνετε κάποιες αθλητικές δραστηριότητες καθώς και όταν βρίσκεστε στις παραλίες, γιατί θα είστε ανάμεσα σε άλλους τουρίστες και με ντόπιους που είναι συνηθισμένοι στους τουρίστες καθημερινά .
by Elena Padaki Morocco is the only place I have ever travelled to where I had to buy another bag just to lug all my purchases home.Morocco’s crafts are beautiful and carefully made; you can see the centuries of traditional artisan techniques in the chiselled wood, stained glassware and each knot on the hand-pulled rugs. While Marrakech gets the majority of the travelling shoppers’ dirhams , Tangier, to me, has always felt more special. The bohemian port city on the coast, where the Mediterranean meets the Atlantic, is smaller than Marrakech and Fes, meaning it’s easier to navigate (that doesn’t mean it’s actually easy). It’s also less touristy; being off the main shoppers’ circuit means less commercial knock-offs to wade through before finding the real deal. The hordes of travellers haggling over indigo textiles and silk slippers curled at the toe may not be there, but the artisans are. Here is where to find them.The market worth dedicating your whole morning toWithout question, it’s Fondouk Chejra, the weavers’ market. I would go so far as to suggest travellers come to Tangier just to shop here. It’s located outside the medina, directly across from the seafood market (worth a walk through for those with a strong stomach), and accessed through a literal hole in the wall. Compared to other winding markets in Morocco, this one is small. Just 37 small shops and studios line the U-shaped market floor, with a small prayer room down one end that workers visit throughout the day. In most of the shops, men work creaky, wooden looms that have been here since the early 1900s, weaving raw wool into the rugs, bathrobes and scarves that are then stacked in colourful heaps on shelves and across the floor. Many have sons or grandsons weaving beside them.And do
by Elena Padaki
Morocco is the only place I have ever travelled to where I had to buy another bag just to lug all my purchases home.Morocco’s crafts are beautiful and carefully made; you can see the centuries of traditional artisan techniques in the chiselled wood, stained glassware and each knot on the hand-pulled rugs. While Marrakech gets the majority of the travelling shoppers’ dirhams , Tangier, to me, has always felt more special. The bohemian port city on the coast, where the Mediterranean meets the Atlantic, is smaller than Marrakech and Fes, meaning it’s easier to navigate (that doesn’t mean it’s actually easy). It’s also less touristy; being off the main shoppers’ circuit means less commercial knock-offs to wade through before finding the real deal. The hordes of travellers haggling over indigo textiles and silk slippers curled at the toe may not be there, but the artisans are. Here is where to find them.The market worth dedicating your whole morning toWithout question, it’s Fondouk Chejra, the weavers’ market. I would go so far as to suggest travellers come to Tangier just to shop here. It’s located outside the medina, directly across from the seafood market (worth a walk through for those with a strong stomach), and accessed through a literal hole in the wall. Compared to other winding markets in Morocco, this one is small. Just 37 small shops and studios line the U-shaped market floor, with a small prayer room down one end that workers visit throughout the day. In most of the shops, men work creaky, wooden looms that have been here since the early 1900s, weaving raw wool into the rugs, bathrobes and scarves that are then stacked in colourful heaps on shelves and across the floor. Many have sons or grandsons weaving beside them.And do not be surprised if you leave thise place with a stack of blankets or sriped covers after you have first accepted the invitation from the weavers for a cup of mint tea, cross-legged on the floor, during a break from their looms.Observing a centuries-old art form right in front of you is truly a privilege. Being able to then take the item that’s being created home is mind-blowing.
Ταγγέρη: Fondouk Chejra, η αγορά των υφαντών
Το Μαρόκο είναι το μόνο μέρος στο οποίο έχω ταξιδέψει όπου έπρεπε να αγοράσω μια άλλη αποσκευή για να βάλω όλα εκείνα που αγόραζα για το σπίτι μου και όχι μόνο.
Τα χειροποίητα μαροκινά είναι όμορφα και προσεκτικά φτιαγμένα. Μπορείτε να δείτε πάνω σε ένα σκαλιστό ξύλο τις παραδοσιακές τεχνικές αιώνων , τα υπέροχα βιτρό και κάθε κόμπο των χειροποίητων χαλιών. Ενώ το Μαρακές ‘’εισπράττει ‘’ το μεγαλύτερο ποσοστό dirham των ταξιδιωτικών αγοραστών η Ταγγέρη , για μένα, πάντα ήταν πιο ξεχωριστή. Η παραλία με το μποέμ λιμάνι της , εκεί όπου η Μεσόγειος συναντά τον Ατλαντικό, αν και μικρότερη από το Μαρακές και τη Φες, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιο εύκολο να την γυρίσατε ,αν και αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πραγματικά εύκολο, επίσης είναι λιγότερο τουριστική. Η Ταγγέρη βρίσκεται εκτός του εμπορικού κυκλώματος των μεγάλων τουριστικών αγορών πράγμα που σημαίνει λιγότερη ταλαιπωρία για να αγοράσεις αυτό που θες κάνοντας ένα καλό ντιλ. Τα τσούρμα των ταξιδιωτών που σπρώχνονται πάνω από ένα ύφασμα indigo η μεταξωτές παντόφλες που σε κάνουν να νιώθεις τελικά άβολα μπορεί να μην υπάρχουν, αλλά οι τεχνίτες υπάρχουν …είναι εδώ που θα τους βρεις…Η αγορά αξίζει να αφιερώσετε ένα ολόκληρο πρωινό χωρίς αμφιβολία, είναι το Fondouk Chejra, η αγορά των υφαντών. Θα ήθελα να προτείνω στους ταξιδιώτες να έρθουν εδώ στην Ταγγέρη για να ψωνίσουν. Βρίσκεται έξω από τη μεδίνα, ακριβώς απέναντι από την αγορά θαλασσινών ( που αξίζει να την περπατήσετε όσοι από εσάς έχουν γερό στομάχι) και έχει πρόσβαση κυριολεκτικά μέσα από μια τρύπα στον τοίχο. Σε σύγκριση με άλλες δαιδαλώδεις αγορές του Μαρόκο, αυτή είναι μικρή. Μόνο 37 μικρά μαγαζιά το ένα δίπλα στο άλλο σε ένα χώρο σε σχήμα U, με μια μικρή αίθουσα προσευχής στο ένα άκρο για αυτούς που εργάζονται . Στα περισσότερα καταστήματα, οι άντρες δουλεύουν με τον παλιό τρόπο στους ξύλινους αργαλειούς τους που ήταν εδώ από τις αρχές του 1900, υφαίνουν με ακατέργαστο μαλλί τα χαλιά, μεταξωτές ράμπες και σάρπες που στη συνέχεια στοιβάζονται σε πολύχρωμες ντάνες στα ράφια και στο πάτωμα. Πολλοί από αυτούς έχουν τους γιους ή εγγονούς τους που υφαίνουν δίπλα τους.
Και μην εκπλαγείτε αν φύγετε από εδώ με μια στοίβα από κουβέρτες η ρυχτάρια αφού έχετε πρώτα υποδεχτεί την πρόσκληση από τους υφαντές για ένα φλιτζάνι τσάι μέντας , σταυροπόδι στο πάτωμα, κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος από τους αργαλειούς τους. Η παρακολούθηση μιας τέχνης αιώνων μπροστά στα μάτια σας είναι πραγματικά προνόμιο. Το να μπορείς να πάρεις το αντικείμενο που δημιουργείται εκείνη την ώρα στο σπίτι σου είναι εντυπωσιακό.
